درسهایی از فیلم فارست گامپ

دیشب برای چندین بار فیلم بسیار زیبای فارست گامپ (Forrest Gump) را دیدم. این فیلم یکی از بهترین فیلمهای ساخته شده تا کنون است که اگر تا به حال فرصت دیدن آنرا نداشته اید به شما پیشنهاد میکنم حتماً برای یکبار هم شده این فیلم را ببینید.

این فیلم در عین سرگرم کننده بودن در لایه های زیرین خود مملو از درسهایی برای زندگی هست. یکی از مهم ترین درسهایی که احتمالا هر فرد با دیدن این فیلم در ذهنش تداعی خواهد شد جمع دو وجه غیر قابل جمع سادگی و موفقیت است. در فیلم در جاهای مختلف حتی در کارکتر و نوع رفتار و طرز صحبت کردن فارست گامپ نو عی حماقت و ابله ای دیده میشود اما نتیجه این حماقت به یک موفقیت بزرگ ختم می شود.

در آخر فیلم میبینیم که شخصیت فارست به آنچه می خواسته رسیده پول، شهرت، خانواده،... وتمام اینها در اوج سادگی و حماقت نصیبش میشود. چون همیشه برای ما ثابت شده است که افراد باهوش هستند که موفق میشوند و افراد ساده جایی در کورس موفقیت ندارند. در حین فیلم ناخوداگاه موفقیت فارست را بر خالف آمیزه های اعتقادی خود می یابیم و این تضاد تم کمدی نیز برای ما دارد.

حال اینکه یکی از افراد بزرگ گفته است نبوغ در سادگی است. شاید نگرش ما اشتباه هست. هر چه موضوعی را ساده تر بدانیم رسیدن به آن برایمان ساده تر خواهد بود و این موضوعی است که روانشناسان نیز آنرا تایید کرده اند. چراکه پیچیده کردن موضوع ناخوداگاه ذهن ما را درگیر حواشی می کند و از طرفی رسیدن به هدف را بسیار دور می انگارد حال انکه شاید واقعا اینگونه نباشد.

کافی است برای رسیدن به اهدافمان ساده تر بیاندیشیم. ساده فکر کنیم ساده تصمیم بگیریم و ساده انجام دهیم. در بخشی از فیلم میبینیم که فارست بدون هیچ دلیلی شروع به دویدن می کند و کل آمریکار را با پای پیاده می دود. حال یک شخص را در نظر بگیرید که این تصمیم را میگیرد فکر میکند چه مسافتی باید بدود چطور باید غذا بخورد کجا باید بخوابد و برای اینها برنامه ریزی کند ناخوداگاه به احتمال زیاد با توجه به سخت دانستن موضوع از آن صرفنظر کند.

همیشه به یاد داشته باشید که :" نبوغ در سادگیست."